رستارستا، تا این لحظه: 10 سال و 6 ماه و 10 روز سن داره

عشق کوچولوی مامان و بابا

روزانه های یک عدد مامان!!

عشق کوچولوی من این روزا یه کم بی حال و حوصله شدم و به شدت تنبل حوصله هیچ کاری رو ندارم و  بیشتر روز خواب هستم انگار زندگی روزمره و عادیم متوقف شده گاهی هم بی دلیل دوس دارم گریه کنم! طفلی بابایی خیلی درکم می کنه و سعی می کنه نذاره بی حوصله بشم و گریه کنم همش می گه یه وقت افسرده نشی هاااااااا ولی خوب دیگه این روزا هم با عشق و انتظار اومدن تو می گذره البته تو خیلی دخمل خوبی بودی و مامانی رو اذیت نکردی و اصلا ویار نداشتم و برعکس بقیه خانمهای باردار همه چی هم می خوردم بدون هیچ حالت تهوعی فقط من خونسرد و بی خیال تبدیل به یه ادم استرسی و همیشه نگران کردی راستییییییییییییی دیشب با مامان جون و باباجونی رفتیم و سرویس خوابتو هم سفارش دا...
21 خرداد 1392

دخمل طلا یا پسمل بلا مسئله این است.........

منو بابایی کلی هیجان داشتیم تا بدونیم لک لک ها برامون از بهشت پسمل اوردن یا دخمل!! تا اینکه بالاخره وقتی دقیقا 14 هفته و 5 روزم بود رفتیم سونو و دل تو دلم نبود تا دکتر بهم بگه نی نی ام چیه یهو دیدم دکتر گفت خوب اینم از دخـــــــــــــــــــــــــــــــمل گلتون!!!!!!!!!!!!!!!!!!! واااااااااااااای انگار دنیا رو بهم دادن تو اون لحظه اصلااااا باورم نمیشد که خدا منو به ارزوم رسونده و قراره یه مونس و همدم بهم بده خدا جونممممممم هزار مرتبه شکــــــــــــــــرت راستش از بس همه (سونوگرافی فامیل) از اول بهم گفته بودن شک نکن که نی نی ات پسمله منم داشت باورم می شد کم کم و خودمو واسه پسمل اماده می کردمکه دکتر کلی سورپرایزم کرد من...
16 خرداد 1392

چه حس عجیب و متفاوتیه تو روز مادر مادر بودن!!

لوبیای سحر امیز مامانی امسال اولین سالیه که تو روز مادر منم یه مامان واقعیم و اینو مدیون وجود تو نازنیم هستم که مامان بودنو به من چشوندی و یه حسی داشتم تو این روز که اصلا نمی تونم بیانش کنم خدا رو هزاررران مرتبه شکر که منو لایق مادری دید و یه فرشته کوچولو گذاشت تو دلم و به این خاطر روزی هزار بار به خودم می بالم و خدا رو شکر می کنم بابایی هم امسال واسم سنگ تموم گذاشت و کلی سورپرایزم کرد و اون دوربینی رو که مدتها تو فکر خریدش بودم برام گرفت و حسابی منی خوشحال کرد ...
16 خرداد 1392

آزمایش غربالگری و سونوی ان تی

عشق کوچولوی مامان وقتی دقیقا 13 هفته ات بود با بابایی رفتیم تا از سلامتت مطمئن بشیم اول رفتیم سونو که طبق معمول دل تو دلم نبود تا نوبتم بشه و خیلی امیدوار بودم که آقای دکتر جنسیتتو بهم بگه و بفهم پرنس هستی یا پرنسس (با اینکه اول از همه سلامتیت برام مهم بود ولی ته دلم همیشه یه دخمل طلا می خواستم بابایی هم همیشه بهم می گفت تو رویاهام همیشه نی نی مو دخمل تصور می کردم) خلاصه که نوبتم شد و بابایی هم دوست داشت بیاد و تو رو ببینه ولی اجازه ندادن بهش رفتم سریع رو تخت دراز کشیدم و دکتر زودی منو شناخت که همون مامان همیشه نگرانم گردنمو کلی کج کرده بودم تا صفحه مانیتور بتونم ببینم و ببینم روی ماه تو چه شکلی شده دکتر بعد از چند مین گفت همه چی ...
14 خرداد 1392

بنام آنکه آفرید ما را وبرای خوشبختی ما تورا!

از قدیم تا حالا راههای زیادی برای رسوندن پیام بوده و هست یکی با دود پیام می ده یکی با کبوتر نامه رسون یکی با تلگراف یکی با تلفن یکی فکس یکی ایمیل یکی ....... اما مدل پیام تو با همه اونا فرق داشت تو یه جور دیگه پیام دادی یه جور دیگه اعلان حضور کردی یه جوری که تنم لرزید اشک شوقم سرازیر شد دلم پر کشید برای وجود نازنینت لبخندی به لبم نشست و شوقی به دلم افتاد که هیچ وقت تجربه اش نکرده بودم تو با یه پیام منو بابایی رو خوشبخت ترین ادمهای روی زمین کردی اونقدر خوشبخت که حتی تو رویاهامم تصورشو نمی کردم تو پیوند ما رو محکم تر کردی و عشقمونو جاودانه تر تو ثمره عشق دو تا عاشقی که هنوزم باورشون نمیشه خدا چنین موهبتی رو بهشون عطا کرده ...
13 خرداد 1392
1